| beëindigen (v n adj) [put an end to] | | зако́нчить (v n adj) [put an end to] | |
| beëindigen (n v) [transitive: finish, terminate (something)] | | зака́нчивать (n v) [transitive: finish, terminate (something)] | |
| beëindigen (n v) [to complete] | | зака́нчивать (n v) [to complete] | |
| beëindigen (v n adj) [put an end to] | | зака́нчивать (v n adj) [put an end to] | |
| beëindigen (v) [to end up; to set on end] | | ста́вить на по́па (v) [to end up; to set on end] | |
| beëindigen (v adj) [to end incompletely] | | конча́ть (v adj) [to end incompletely] | |
| beëindigen (adv n v) [cause (something) to come to an end] | | прекраща́ть (adv n v) [cause (something) to come to an end] | |
| beëindigen (v) [to bring a definite end to, finish completely] | | уничтожа́ть (v) [to bring a definite end to, finish completely] | |
| beëindigen (v n adj) [put an end to] | | закрыва́ть (v n adj) [put an end to] | |
| beëindigen (adv n v) [cause (something) to come to an end] | | прекрати́ть (adv n v) [cause (something) to come to an end] | |
| beëindigen (n v) [transitive: finish, terminate (something)] | | заверши́ть (n v) [transitive: finish, terminate (something)] | |
| beëindigen (n v) [to complete] | | заверши́ть (n v) [to complete] | |
| beëindigen (v n adj) [put an end to] | | заверши́ть (v n adj) [put an end to] | |
| beëindigen (n v) [transitive: finish, terminate (something)] | | заверша́ть (n v) [transitive: finish, terminate (something)] | |
| beëindigen (v adj) [to end incompletely] | | заверша́ть (v adj) [to end incompletely] | |
| beëindigen (n v) [to complete] | | заверша́ть (n v) [to complete] | |
| beëindigen (v n adj) [put an end to] | | заверша́ть (v n adj) [put an end to] | |
| beëindigen (v) [to bring a definite end to, finish completely] | | уничто́жить (v) [to bring a definite end to, finish completely] | |